Waarom wandelen gezond is – en waarom de avondvierdaagse dat precies laat zien.
- Erike Walthaus

- 23 mei
- 2 minuten om te lezen

Vanavond liep mijn dochter haar laatste kilometers van de avondvierdaagse. Vier avonden achter elkaar, in de regen en in de zon, stap na stap. Aan de finish kreeg ze een medaille omgehangen – glanzend, verdiend. Rondom haar: honderden kinderen, rode wangen, blije ouders, blaren en verhalen.
Wat op het eerste gezicht een kinderfeest lijkt, is veel meer dan dat. De avondvierdaagse is een ode aan een beweging die we als volwassenen soms vergeten: lopen. En aan wat wandelen werkelijk doet – met lichaam, geest en leven.
Lopen als medicijn
Wie wandelt, leeft langer. De cijfers zijn onweerlegbaar. Uit langlopend onderzoek (zoals de Harvard Nurses’ Health Study) blijkt dat dagelijks wandelen het risico op hartziekten, diabetes type 2, osteoporose en depressie fors verlaagt. De Gezondheidsraad adviseert inmiddels: beweeg minstens 150 minuten per week matig intensief – wandelen past daar perfect in.
Maar de impact gaat verder dan het lichamelijke. Wandelen activeert het parasympathisch zenuwstelsel: hartslag daalt, spieren ontspannen, cortisol zakt. En er gebeurt iets in het hoofd. Neurowetenschapper Shane O’Mara noemt wandelen “een intellectuele superkracht”. Tijdens het lopen neemt de bloedtoevoer naar de hersenen toe, wat leidt tot scherpere denkprocessen, beter geheugen en verhoogde creativiteit.
Wandelen als levenshouding
Als wandelcoach bij Vrouwenpad hoor ik dit ook in de praktijk. Vrouwen die vastlopen in werk of leven, vinden al wandelend weer richting. Niet omdat de route spectaculair is, maar omdat de beweging langzaam maar zeker iets losmaakt. Wandelen is geen vluchtroute, maar een hervonden tempo. Het vertraagt niet alleen het lijf, maar ook de gedachten.
In de natuur, buiten de muren van vergaderruimtes en schermen, ontstaat ruimte voor gesprek. De pas werkt als een metronoom: regelmatig, rustgevend, niet dwingend. Stiltes mogen bestaan. Inzichten komen niet geforceerd, maar geleidelijk – zoals het pad zelf.
Wat kinderen ons leren
De avondvierdaagse herinnert ons aan wat we intuïtief al weten: bewegen is niet alleen nuttig, maar ook betekenisvol. Kinderen lopen niet omdat het ‘moet’, maar omdat het leuk is. Ze doen het samen, zingen onderweg, moedigen elkaar aan. Aan het eind wacht geen beloning in geld of status, maar iets veel kostbaarders: trots.
In die eenvoud zit iets fundamenteels. Wandelen maakt niet alleen gezonder, het maakt ook menselijker. Het brengt ons terug naar een manier van leven waarin aandacht, ritme en verbondenheid weer de ruimte krijgen.
Misschien is dat de diepere winst van vier avonden wandelen: de herinnering dat gezondheid geen sprint is, maar een pad dat we samen bewandelen. Eén stap per keer.
Vond je dit artikel waardevol?
Deel het gerust met iemand die ook wandelt — of misschien juist zou moeten gaan lopen




